'' Το μεγαλύτερο βάρος για ένα παιδί είναι να ζήσει τη ζωή των γονιών του... ''
Πόση μεγάλη σοφία υπάρχει μέσα σε αυτό το ρητό!
Πόσα παιδιά μεγαλώνουν καταπιεσμένα, να ζήσουν τα όνειρα που έκαναν για εκείνα οι γονείς τους!
Να σπουδάσουν κάτι που δεν τους ταιριάζει...
Να κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν...
Να επιλέξουν συντρόφους που δεν είναι κατάλληλοι για εκείνους...
Υποφέρουν αυτά τα παιδιά!
Γιατί δεν τολμούν να διεκδικήσουν τα δικά τους όνειρα.
Γιατί από μικρά έμαθαν πως πρέπει να κάνουν περήφανους τους γονείς τους.
Πόσο λάθος να νιώθει περήφανος ένας γονιός, μόνο όταν το παιδί του ζει τη ζωή που εκείνος ήθελε...
Οι γονείς πρέπει να νιώθουν περηφάνια, όταν τα παιδιά τους κάνουν τις επιλογές εκείνες που τα κάνουν ευτυχισμένα!
Τις επιλογές εκείνες που τα κάνει να βρουν τον εαυτό τους και όχι να τον χάσουν!
Γιατί το παιδί του θρησκευτικού να μην μπορεί να γίνει ένας ροκάς μουσικός;
Γιατί το παιδί του γιατρού να μην μπορεί να γίνει ένα απλός και χαρούμενος πωλητής;
Γιατί το παιδί του δικηγόρου να μην μπορεί να γίνει κομμωτής;
Γιατί ο γιος του μηχανικού να μην μπορεί να γίνει χορευτής;
Γιατί η κόρη μιας πλούσιας οικογένειας να μην μπορεί να παντρευτεί ένα φτωχό παλικάρι;
Γιατί να πνίγουμε τα παιδιά μας με τις δικές μας προσδοκίες;
Ελεύθερα πρέπει να ζουν!
Ελεύθερα πρέπει να επιλέγουν αυτά που τους αρέσουν!
Χωρίς την κριτική μας αλλά με την στήριξή μας.
Γιατί μόνο έτσι, θα γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες!
Όταν κυνηγήσουν τα δικά του όνειρα κι εμείς στεκόμαστε περήφανα δίπλα τους 