Όλοι εσείς γίνατε κομμάτια της καρδιάς μου και σας έβαλα στις πιο ψηλές μου θέσεις!
Με διαβάσατε, σας άκουσα, μιλήσαμε, κλάψαμε, χαμογελάσαμε, πέσαμε και σηκωθήκαμε ξανά. Όσες φορές και αν πέσουμε ακόμα και όσες φορές και αν δούμε το σκοτάδι, πάλι μαζί θα πάρουμε φόρα και θα ανέβουμε.
Γιατί χωρίς την ελπίδα δεν μπορείς να ονειρευτείς και χωρίς όνειρα δεν μπορείς να ζήσεις!
Κάθε μέρα να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι όχι σε κάτι, αλλά μέσα μας.
Κάθε μέρα να μαλακώνουμε τον θυμό μας, όχι για αυτόν που μας πλήγωσε, αλλά για εμάς.
Κάθε μερα να χαμογελάμε έστω και κλεφτά γιατί το χαμόγελο είναι το φάρμακο της θλίψης.
Και κάθε μέρα να μοιράζουμε μια αγκαλιά για να δώσουμε και να πάρουμε ένα κουράγιο.
Πόση αγάπη Θέε μου μου είχες φυλαγμένη
Σας ευχαριστώ γλυκά μου πλάσματα!