Την αφήνουν να παίζει ελεύθερη και παράλληλα είναι δίπλα της με μία τόσο διακριτική προστατευτικότητα χωρίς να την πνίγουν. Κι έτσι της μαθαίνουν να ζει δίχους φόβους!
Την αφήνουν να πέσει και να σηκωθεί, μόνη της, χωρίς να την πανικοβάλλουν. Κι έτσι της μαθαίνουν να έχει πίστη στον εαυτό της!
Την αφήνουν να λερωθεί, να πιάσει, να δοκιμάσει, χωρίς να την αγχώνουν. Κι έτσι της μαθαίνουν να ανακαλύπτει τον κόσμο χωρίς στρες!
Της μιλάνε ήρεμα, με υπομονή, μακριά από φασαρίες και εντάσεις. Κι έτσι της μαθαίνουν να έχει και εκείνη υπομονή όταν θα μεγαλώσει!
Της δίνουν χρόνο να καταλάβει κάθε τι καινούργιο και δεν την κάνουν να νιώθει ανόητη που δεν τα πιάνει όλα με την πρώτη. Κι έτσι της χτίζουν από νωρίς την αυτοεκτίμηση μα και την αυτοπεποίθηση!
Ο Χάρης θα την αλλάξει, θα την κοιμήσει, θα την ταϊσει, θα την φροντίσει, χωρίς γκρίνιες μα με απέραντη πατρική στοργή. Η Ελένη θα κάνει άλλα τόσα και παραπάνω, με την ευτυχία ζωγραφισμένη στο προσωπό της. Ο ένας θα μιλήσει στον άλλον με υπομονή, σεβασμό, αγάπη και κατανόηση. Κι έτσι της μαθαίνουν να επιλέξει και εκείνη αργότερα το δικό της όμορφο σύντροφο.
Δύο νέα παιδιά, χωρίς μεταπτυχιακά και περγαμηνές, μα με τα καλύτερα πτυχία της ζωής!
Μακάρι να υπήρχαν περισσότερες τέτοιες οικογένειες. Περισσότερα τόσο ταιριαστά ζευγάρια. Περισσότεροι άνθρωποι που να ήταν έτοιμοι για να γίνουν γονείς.
Η ζωή είναι γεμάτη από μηνύματα. Δίπλα μας, κοντά μας, απέναντί μας! Κάθε μέρα που ξημερώνει, μας διδάσκει τι να κάνουμε μα και τι να μην κάνουμε. Αρκεί να βρίσκουμε εκείνα τα λίγα, τα ελάχιστα λεπτά για να τα παρατηρήσουμε.
Αρκεί σε κάθε μήνυμα που θα μας χαρίσει η ζωή, να μην κάνουμε τους επικριτές αλλά τους μαθητές που θέλουν να ρουφήξουν γνώση!
Έτσι και ο Χάρης με την Ελένη!
Ένα σπουδαίο, καθημερινό μήνυμα, για όσους αφήσουν τα μάτια τους να τους παρατηρήσει
