Ότι λέμε στα παιδιά μας γράφεται ανεξίτηλα στη μνήμη τους...
Κάθε κριτική, κάθε επιβράβευση, κάθε χλευασμός, κάθε έπαινος...
Είναι μια φωνή που μας συνοδεύει και σε όλη την ενήλικη ζωή μας...
Σε κάθε νέο ξεκίνημα,
Σε κάθε αποτυχία,
Σε κάθε νέα πρόκληση,
Σε κάθε επιλογή και απόφαση,
Σε κάθε βήμα αυτή η φωνή είναι εκεί...
Είναι εκεί για μας κόψει τα φτερά ή για να μας βοηθήσει να πετάξουμε!
Όσοι από εμάς μεγαλώσαμε όμορφα, αυτή η φωνή είναι εκεί για να μας δίνει θάρρος και αισιοδοξία! Μα όσοι μεγαλώσαμε άσχημα, μας ψιθυρίζει σε κάθε ευκαιρία όλα τα αρνητικά συναισθήματα και χρειάζεται να παλέψουμε πολύ για να πάψουμε να την ακούμε...
Αυτά που λέμε στα παιδιά μας, γίνονται η άποψη που έχουν για τον εαυτό τους όταν μεγαλώσουν...
Αν θέλουμε να βασανιστούν λιγότερο ως ενήλικες, τότε να δίνουμε τεράστια σημασία στα λόγια μας γιατί οι λέξεις γεννούν συναισθήματα...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία για έναν γονιό από το να γίνει η χαρούμενη φωνή που θα ακούει το παιδί του ως ενήλικας!
