<< Όταν οι γονείς κάνουν πάρα πολλά για τα παιδιά τους, τα παιδιά δεν κάνουν πάρα πολλά για τον εαυτό τους.>> (Elbert Hubbard)
Τα παιδιά δεν είναι χαζά! Είναι απλώς παιδιά! Όλα μπορούν να τα καταφέρουν, αρκεί να τους τα μάθουμε και να τους δείξουμε εμπιστοσύνη!
Έχουμε την απαίτηση, μια μέρα έτσι ξαφνικά, να ξέρουν όλα αυτά που δεν τους αφήνουμε να κάνουν!
Κι ας κάνουν λάθος! Κι ας κάνουν ζημιές! Πως θα μάθουν; Πως θα νιώσουν χρήσιμα;
Πως να θέλουν να μαγειρέψουν, όταν φοβόμαστε μην χαλάσει το γυαλισμένο μάτι της κουζίνας!
Πως να θέλουν να βιδώσουν μια βίδα, όταν πάντα όλα πρέπει να γίνονται βιαστικά!
Πως να θέλουν να σκουπίσουν, όταν φοβόμαστε μήπως μείνει κανένα σκουπιδάκι σε καμιά γωνία!
Πως να θέλουν να πλύνουν τα πιάτα, όταν φοβόμαστε μην πέσουν νερά στο πάτωμα!
Και μια μέρα, νευριάζουμε που δεν κάνουν τίποτα από όσα τελικά εμείς δεν τους αφήσαμε να κάνουν! Και μια μέρα απορούμε γιατί δεν έχουν αρμοδιότητες! Γιατί δεν συμμετέχουν και δεν βοηθούν!
Μα εμείς τα ακινητοποιούμε με τα μη και μη!
Για αυτό λοιπόν...
Να δίνουμε στα παιδιά μας αρμοδιότητες και πρωτοβουλίες.
Είναι ο τρόπος να τους δείξουμε ότι τα εμπιστευόμαστε...
Είναι ο τρόπος να μάθουν και τα ίδια να εμπιστεύονται τον εαυτό τους!
