Ντρεπόμαστε για το σώμα μας και νιώθουμε αμήχανα για τις ατέλειές του. Το κρύβουμε στην παραλία με μακριά παρεό. Φοράμε τα μαύρα που μας "κόβουν..."
Βάζουμε μακριές μπλούζες για να σκεπάσουμε αυτά που δεν μας αρέσουν. Επιλέγουμε φαρδιά ρούχα για να ξεγελάσουμε τα μάτια μας...
Αποφεύγουμε δραστηριότητες από κόμπλεξ. Αποφεύγουμε ανθρώπους με τους οποίους νιώθουμε άβολα για τις ατέλειές μας...
Ντρεπόμαστε για το σώμα μας αντί να ντρεπόμαστε για την ψυχή μας! Που έχει μέσα της ζήλια, θυμό, ταραχή, κακία, κουτσομπολιό, κριτική, βλασφημία και τόσα τόσα πολλά ακόμα...
Και αντί να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε αυτές μας τις ατέλειες, δίνουμε περισσότερη αξία στην εικόνα μας.
Θαυμάζουμε ένα όμορφο κορμί και ξεχάσαμε να θαυμάζουμε τις όμορφες ψυχές!
Προσπαθούμε να χτίσουμε όμορφα κορμιά και αμελούμε να διορθώσουμε την ασχήμια της ψυχής μας...
Όλα ανάποδα τα πήραμε, για αυτό και πάντα θα κυνηγάμε την ευτυχία έξω από εμάς!
Αλλά η ευτυχία θα βρίσκεται πάντα στο μέσα μας!
Εκείνο πρέπει να χτίσουμε ξανά από την αρχή και να παλέψουμε να βρούμε την ομορφιά της ψυχή μας...
