Πονάει το κορμί μας και ξέρουμε σε ποιον γιατρό να πάμε.
Την ψυχή μας όμως γιατί την διαχωρίζουμε; Αφού και αυτή υποφέρει. Και αυτή πονάει!
Και όταν πονάει η ψυχή τίποτα δεν είναι καλά... Ούτε η συμπεριφορά μας, ούτε η διάθεσή μας, ούτε καν το σώμα μας!
Αλλά ο ένας κουνάει το δάχτυλο στον άλλον...
« Εσύ να πας στον ψυχολόγο! Γιατί να πάω εγώ; »
Κι όμως όλοι θα έπρεπε να πηγαίνουμε! Προληπτικά! Όπως προληπτικά κάνουμε τόσες και τόσες εξετάσεις!
Για να έχουμε μέσα μας ισορροπίες απέναντι στο σύντροφό μας, στα παιδιά μας, στους φίλους μας, στην εργασία μας, στη ΖΩΗ μας!
Για να μπορούμε να επουλώνουμε τις πληγές μας και να μην τις μεταδίδουμε στους γύρω μας!
Για να μπορούμε από μέσα μας να βγάζουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτό μας και να μην γινόμαστε χειρότεροι με τα χρόνια...
Κι αν δεν θέλουμε να βρούμε ψυχολόγο ας βρούμε τον κατάλληλο για εμάς πνευματικό! Άλλωστε και οι δύο την ψυχή γιατρεύουν!
Κίκκα Ουζουνίδου
Ανορεκτικά Όνειρα