Γιατί μέσα από τα «ΜΗ», φοβηθήκαμε και να ονειρευτούμε

Γιατί μέσα από τα «ΜΗ», φοβηθήκαμε και να ονειρευτούμε

Πόσα «ΜΗ ακούσαμε όλοι μας!
Πόσα «Δεν μπορείς, άστο» επίσης ακούσαμε όλοι μας!

Ακόμα και για πράγματα απλά, καθημερινά...

Μη θα πέσεις.
Μη θα κοπείς.
Μη θα χτυπήσεις.
Μη θα το χαλάσεις.
Δεν μπορείς να το φτιάξεις.
Δεν μπορείς να το φτάσεις.
Δεν μπορείς να το κάνεις.

Και μέσα σε αυτά τα «ΜΗ» και τα «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ», μάθαμε να φοβόμαστε να ανακαλύψουμε τα όρια και τις ικανότητές μας. Μάθαμε να έχουμε μια άγκυρα πιασμένη από το πόδι, δήθεν για να νιώθουμε ασφαλείς...

Πόσα πράγματα θα γνωρίζαμε για τον εαυτό μας αν το «ΜΗ» γινόταν «ΤΟΛΜΑ» και το «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ» γινόταν «ΜΠΟΡΕΙΣ!»

Θα είχαμε περισσότερος θάρρος, περισσότερη αυτοπεποίθηση μα πιο πολύ θα κυνηγούσαμε τα σωστά για εμάς όνειρα...

Γιατί μέσα από τα «ΜΗ», φοβηθήκαμε και να ονειρευτούμε όλα αυτά που θα ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ, αν δεν μας είχαν ποτίσει με το «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ!»

Το θλιβερό όμως είναι πως όλα αυτά τα είπαμε κι εμείς ως ενήλικες. Είναι καιρός λοιπόν να την σπάσουμε επιτέλους αυτήν την αλυσίδα. Μια αλυσίδα που τελικά δεν αφήνει κανέναν να πετάξει...
 
Επιστροφή στο ιστολόγιο