Πόσες φορές δεν δώσαμε αγώνες γιατί πιστέψαμε ότι θα ηττηθούμε...
Πόσες φορές δεν τολμήσαμε να κάνουμε όνειρα γιατί τα χαρακτηρίσαμε άπιαστα...
Πόσες φορές δεν πλησιάσαμε ανθρώπους γιατί είχαμε το φόβο της απόρριψης...
Αμέτρητες φορές βάλαμε στα θέλω μας φρένο... Σκύψαμε το κεφάλι και είπαμε "δεν μπορώ"
Όλες αυτές τις φορές χάσαμε! Χάσαμε τους αγώνες που δεν δώσαμε, τα όνειρα που φοβηθήκαμε να πιστέψουμε, τους ανθρώπους που είπαμε ότι δεν είναι για εμάς... Μα πάνω από όλα, με καθετί που δεν τολμήσαμε να κάνουμε, χάσαμε την πίστη στον εαυτό μας...
Και έτσι μάθαμε να μας είναι πιο εύκολο να κάνουμε πίσω παρά να παλεύουμε με το ρίσκο της αποτυχίας...
Και αυτό το λέμε ασφάλεια;
Όχι! Κάθε αγώνας που δεν δίνουμε μας φορτώνει και άλλες ανασφάλειες και ρημάζει την αυτοπεποίθησή μας...
Κάθε αγώνας αξίζει να δίνεται κι ας κρύβει στο τέλος του την ήττα. Η διαδρομή έχει όλα τα διδάγματα και όλη τη σοφία. Η διαδρομή θα αφήσει πίσω της την εμπειρία για άλλες, πιο δυνατές, πιο σίγουρες διαδρομές!
Κάθε αγώνας που δεν δόθηκε άφησε πίσω του απωθημένα, ανασφάλειες, και τεράστια ΑΝ...
Να παλεύουμε, να τολμάμε, να ρισκάρουμε! Τίποτα δεν είναι αδύνατον. Η ζωή γύρω μας έχει τόσα παραδείγματα από ανθρώπους που πήγαν κόντρα στον άνεμο και σε κάθε πρόβλεψη.
Να κάνουμε τα θέλω μας, "μπορώ"
Να βρούμε τη χαμένη πίστη στον εαυτό μας και να τολμήσουμε.
Μπορεί να χάσουμε,ναι...
Μα σίγουρα θα νιώθουμε πιο ζωντανοί από αυτούς που έμαθαν να μην τολμούν