Αν κάτι προσπαθώ να κάνω μέσα από τα βιώματά μου, είναι να φωνάξω, να πείσω και να αποδείξω, πως μέσα σε αυτές τις 4 σκέψεις, κρύβεται η αρμονία μιας ολόκληρης ζωής...
«Να δημιουργούμε όμορφες αναμνήσεις για τα παιδιά μας γιατί είναι ότι πιο σημαντικό για την ενήλικη ζωή τους.»
Ναι, γιατί το πως έχουμε μεγαλώσει, μας ακολουθεί σε όλα μας τα βήματα. Στις σχέσεις μας, στη δουλειά μας, στη συμπεριφορά μας, στην όρεξη για όνειρα... Όσο πιο όμορφες αναμνήσεις έχουν γραφτεί στο παρελθόν, τόσο γερότερα είναι τα θεμέλια στο παρόν μας. Τόσο λιγότερο θα φθείρουμε τους εαυτούς μας με δαίμονες και αναπάντητα γιατί.
«Να χτίζουμε όμορφα το παρόν μας, για να μην γίνει και αυτό αργότερα, ένα επίσης κακό παρελθόν.»
Ναι, γιατί το παρελθόν δεν αλλάζει και είναι μάταιο να βασανιζόμαστε με σκέψεις που κλείδωσαν εκεί. Μόνο το παρόν έχουμε στα χέρια μας. Και κάθε μέρα που περνάει, κάθε μήνας που τρέχει, το σήμερα, μετά από λίγο γίνεται και αυτό παρελθόν. Και αν δεν χτίζουμε όμορφα το παρόν μας, τότε το κακό παρελθόν, όσο κυλάει η ζωή, γίνεται μεγαλύτερο... Σήμερα λοιπόν, ας χαμογελάσουμε, για το τώρα! Το τότε άλλωστε, έχει κλειδώσει για όλους μας...
«Να θυμόμαστε τι θέλαμε ως παιδιά για να κάνουμε λιγότερα λάθη ως γονείς.»
Ναι, γιατί μεγαλώσαμε και ξεχάσαμε πως ως παιδιά ζητούσαμε χρόνο από τους γονείς μας, παιχνίδι μαζί τους, κατανόηση, υπομονή, στοργή... Μας παρέσυρε το άγχος της καθημερινότητας και κάνουμε όλα εκείνα που δεν θέλαμε να μας κάνουν. Ίσως, αν σε μια γωνιά της καρδιάς μας, κρατούσαμε ζωντανό εκείνο το παιδάκι μέσα μας, όλα να ήταν πιο απλά, πιο τίμια, πιο όμορφα και πιο σωστά!
«Και σε κάθε φόβο να γεννάμε και ένα θάρρος!»
Ναι, γιατί οι φοβίες ξεπερνιούνται με βήματα μπροστά. Και τα βήματα μπροστά, θέλουν θάρρος! Η κάθε μας απόφαση θέλει θάρρος, αλλά πολλές φορές ο φόβος της αποτυχίας, μας κάνει να πάμε πίσω. Και από την άλλη ζωή με φόβους δεν λέγεται ζωή...
Ας φυλάξουμε αυτές τις σκέψεις και ο ύπνος μας θα γίνει πιο ανάλαφρος πως πράξαμε το σωστό...
